preparing for our upcoming horse adventure
How do you mean, preparing for an upcoming horse adventure? It is November 2020. It is cold, rainy, night frost could start any day now and above all it is 2020… The year of Covid-19. A year of lockdowns and face masks. The year we all stay at home as much as we can.
Basically we need our dose of adventure. Our last multi-day horse adventure was in January. Go check it out if you haven’t yet. At the start of the year, when the future looked bright without a world wide pandemic, I had planned to go on multi-day trips at least once every 3 months. That awesome plan got canceled until now.
Cold and rainy Dutch weather doesn’t bother us too much. It actually makes for quiet woods and that is the way we like it anyway. I was already figuring out where our next adventure would lead us when I got contacted to try out the horse trails in Kempen-broek in Limburg (Southern provence of the Netherlands). Trail riding is our passion so, of course, I instantly said “YES, we can”.
Humbled and honored that out of all horse trail riders in the Netherlands, Lacos and I got asked to try out the trails in Kempen-broek.
The coordinators of the Kempen-broek nature reserve service set out 2 trails for us. For saturday a trail of 29.7 km and for sunday a trail of 28,1 km. Part of the trail will bring us onto Belgium soil. I reserved a small horsetruck to get us in Weert, Limburg early on saturday morning. We will stay overnight in the area and return home on sunday evening. The tourist season is over. Therefor it is quiet and makes social distancing possible.
What to prepare and bring on a multi-day horse adventure?
- a healthy horse, with up to date vaccins
- transportation for you and your horse
- a place to stable your horse overnight
- a place for you to sleep and have a warm meal and breakfast
- well maintained horse gear that won’t break and cause dangerous situations
- saddle bags, filled up evenly on both sides
- clothing that can withstand the weather, but still as lightweight as possible
- extra set of underwear, t-shirt, sox and a warm hat for when you take the helmet off
- a helmet, riding gloves, warm socks and riding boots
- a riding skirt (yes these are super warm and comfy for your legs)
- food for yourself on the trail
- a warm beverage in a thermos
- a bottle of water
- a knife, a brush and a hoofpick
- pellets, muesli or whatever extra feed your horse gets normally
- cameras, phone, powerbank to recharge, gps device (if you do not use your phone as gps)
- the trails loaded into the gps and printed out on paper stored in plastic folder
- both passports of you and your horse
Lacos and I will show you that an horse adventure can be done while social distancing.
I recommend Dutch horse trail riders to use the website www.paardrijdenlimburg.nl to plan your trails in Limburg in advance when you do not know the area yet. From there you can export the planned trail coordinates onto your gps device or onto your phone. When using your phone I recommend using the app Topo GPS. The maps used on this app are very detailed and can also be downloaded for offline use.
I ordered a new set of saddle bags for this trip at Decathlon and bought an extra long saddle pad specially designed by Busse for underneath saddle bags at Becidor. These products are not sponsored. It is just not easy to find these products in the average horseriding supply store and I therefor would like to point them out to you.
And to top it all off I gave myself an early birthday present… a GoPro action cam!
All of that new gear and equipment needed to be tested… Enjoy our first ever GoPro trail ride in the Middachterbossen, de Steeg, The Netherlands.
Paarden Paradijs op de Stieltjeshoeve
Prachtige optrekkende mist boven het kanaal en zodra ik de inrit oprijd met de auto waan ik me op vakantie. Een idyllische camping en pensionstal op een voormalig golfterrein. Het heuvelachtige paarden paradijs verstopt tussen de coulissen van inheemse bomen, struiken, poelen en vijvers.
Dit blog ben ik gestart om mijn kennis te kunnen delen over paarden, mijn visie over de omgang met paarden en om andere ruiters te inspireren. Ik kijk niet wekelijks naar de website statistieken. Eigenlijk heb ik helemaal niet zo’n beeld hoever mijn blog reikt, wie het leest en hoe het ontvangen wordt. Als je dan gevraagd wordt om mee te denken over de inrichting van een paddock paradise pensionstal, is dat natuurlijk hartstikke leuk.
Als je dan gemaild wordt door een onbekende met een lang verhaal en vragen, is dat bijzonder.
Anderhalve maand geleden kreeg ik dus een lange email van Caroline van de Stieltjeshoeve met daarin de vraag of ik haar kon adviseren over de inrichting van het Paddock Paradise voor hun pensionstal. Ook wilde ze mijn input over de verdere mogelijkheden voor de paarden-kant van hun bedrijf.
Natuurlijk kan ik dat, maar niet via email. Daarvoor moet ik sfeer proeven, praten, vragen stellen, terrein verkennen en paarden knuffelen. Dus hebben we een afspraak gepland en heb ik urenlang met Caroline gesproken onder het genot van koffie, stroopwafels en paarden knuffels.
Wat een paarden paradijs is de Stieltjeshoeve…
Prachtige optrekkende mist boven het kanaal. Zodra ik de inrit oprijd met de auto waan ik me op vakantie. Een idyllische camping en pensionstal op het voormalige golfterrein. Een heuvelachtige paradijsje verstopt tussen de coulissen van inheemse bomen, struiken, poelen en vijvers.
Alles is aanwezig, buitenbak met goede verlichting, schuilstallen, ruime weides, grote zadelkasten, bistro met goede menu kaart en bar, kinderspeeltuin, ruim en schoon sanitair, 25 camping plaatsen met hele mooie beschutte plekjes voor je tent, camper of caravan. Of je huurt gewoon de luxe safari tent die al voor je is opgezet. Honden zijn toegestaan, er is een wandelpad rondom het terrein en een uitlaatveld.
Caroline is instructeur Centered riding level 1 en Western rijden. Natural horsemanship en het wezen paard staan voorop bij Caroline. Vandaar ook de interesse in de aanleg van een paddock paradise.
Paddock Paradise – paarden paradijs
Het terrein leent zich voor een ideaal paddock paradise. Doordat dit een voormalig golfterrein is geweest zijn er destijds veel heuvels en dalen gemaakt. Ook is er gedacht aan beschutting door middel van inheemse bomen en struiken en poelen en vijvers.
In een paddock paradise probeer je voor de paarden zoveel mogelijk hun natuurlijk kudde beweging na te boosten. Dit is een rondtrekkende beweging. Door het voer, het water, de liksteen, de schuilstal op verschillende plekken op het “track” te situeren, stimuleer je de paarden om in beweging te blijven.
Omdat dit hier dan ook nog gecombineerd wordt met hoogteverschillen, verschil in vochtigheid van de bodem en verschillende bodembedekking, houdt je de bespiering en hoeven van je paard gezond.
Door middel van een paddock paradise zorg je ervoor dat de paarden niet teveel van het Nederlandse weidegras eten. Dit is namelijk geschikt voor veel melkproductie bij koeien, maar niet voor het sobere gestel van onze paarden. Om je paard gezond te houden, moet je je paard met beleid toegang geven tot weidegras.
Een belangrijk aspect van een paddock paradise is dat je paard ook mentaal gestimuleerd wordt.
Paarden zijn intelligente dieren die het liefste in kudde verband leven. Door ze af te zonderen en vele uren per dag of nacht op stal te zetten, gaan ze mentaal kapot. De gevolgen zien we terug in allerlei “stalondeugden.”
Daarnaast zijn er ook fysieke problemen die kunnen ontstaan door verkeerde stalling. Denk daarbij aan dikke stalbenen, stof allergieën en maagzweren. Stalbenen ontstaan door te lang stil staan, zonder beweging, waardoor het vocht zich ophoopt in de benen. Stof allergieën ontstaan door te weinig frisse lucht in de stal en de mijten in het stro. Maagzweren zijn een gevolg van niet continu kunnen eten. De maag van een paard is gemaakt om de hele dag door kleine beetjes te eten. Het is dus onvoldoende om je paard drie keer per dag te voeren.
Een paddock paradise is de ideale manier om je paard fysiek en mentaal in topvorm te houden. We noemen het niet voor niets een paarden paradijs.
In een kudde krijgen paarden de mogelijkheid om zich sociaal te uitten met soortgenoten, te spelen en elkaar te groomen. Ze hebben de mentale rust door de bescherming die de kudde biedt en de mentale uitdaging door de sociale contacten.
Als je dan een kudde paarden stalt in een paddock paradise systeem, verreikt dit hun leven. Ze zullen zich niet vervelen, krijgen genoeg beweging en sociale interacties met soortgenoten. Ze kunnen zelf kiezen, wanneer ze eten en drinken, wanneer ze de schuilstal in gaan, wanneer ze lekker rollen in het zand, wanneer ze liggen soezen in de zon.
Extreme Trail Park
Caroline en Xander hadden al vaker met de gedachte van een Extreme Trail Park gespeeld en ik heb alleen maar hoeven te beamen dat zij de ideale locatie hebben hiervoor. De hoogte verschillen in het terrein zijn er al, water is er ook al en de kennis en kunde om dit aan te leggen hebben ze in huis. Het sluit goed aan bij het western rijden, waar Caroline les in geeft. En je kunt ook nog met je paard komen logeren om een paar dagen te trainen in het Extreme Trail Park.
Een Extreme Trail Park is parcours van behendigheid hindernissen die je zowel rijdend als aan de hand kunt uitvoeren met je paard. Dit zijn hindernissen zoals bruggetjes, wipwap, smalle richels op een heuvel, hoge opstappen en afstappen een doorwaadbare plaats. Eigenlijk alles wat je op een tocht door ruw terrein zou kunnen tegenkomen en met je paard door heen moeten kunnen manoeuvreren.
Erg leuk om jouw horsemanship te testen. Is het vertrouwen tussen jou en je paard goed genoeg om door het parcours te lopen?
Hoefbevangenheid en geblesseerde paarden
Naast alle leuke kanten van het houden van paarden, is Caroline ook gespecialiseerd in hoefbevangenheid en paarden met blessures.
Heb jij een paard dat tijdelijke op rust moet, maar heb je zelf niet de tijd om meerdere keren per dag medicatie te geven, te wandelen of je paard in de gaten te houden. Dan kun je je paard tijdelijk stallen bij de Stieltjeshoeve. Caroline en Xander bieden je dan een arrangement op maat voor jouw paard.
Ze hebben de kennis en ervaring in huis, een hoefsmid en dierenarts binnen bereik en de hele dag toezicht op je paard. Daarnaast biedt het heuvelachtige terrein ook voordelen in de wederopbouw van de bespiering na het herstel van de blessure.
Vakantie te paard bij dit paarden paradijs
Je kunt vanuit je tent naar je eigen paard kijken… Dit alleen al is reden genoeg, of niet?
Voor komende zomer is het paarden paradijs van de Stieltjeshoeve zeker de moeite waard voor een vakantie met je paard. Je kunt lessen volgen bij Caroline, het Extreme Trail Park uitproberen en heerlijke buiten ritten maken. Er zijn logeer-stallen met uitloop en paddocks voor paarden van camping gasten en ruimte genoeg om je trailer te parkeren. In de omgeving wordt er gewerkt aan de aansluiting van diverse bestaande ruiterroutes op elkaar, waaronder een route van Coevorden naar Groningen.
Boekingen en meer informatie kun je vinden op de website: de Stieltjeshoeve
Lacos en ik kijken uit naar een nieuw avontuur op het Extreme Trail Park komende zomer!
Andere artikelen op dit blog die je wellicht interesseren:
How to deal with a herd bound horse
Having a herd bound horse can cause problems when you want to go on trail rides alone with your horse.
First you need to understand that for a horse being herd bound is very must a natural survival instinct. They are both prey and herd animals and therefor feel safe in their herd. The herd is their comfort zone.
picture made by Kim
So how do you change this behaviour?
This is a good question and it does depend a bit on your horse and the type of behaviour it displays when being away from the herd. It also depends on the rank your horse has within the herd and how your horse responses to certain types of training.
Of the 4 horses I owned, 3 of them where herd bound in a way. Nina the little princess Welsh pony was the only one who was NOT herd bound. She was the lead mare of our herd at the time.
Juno used to stick to Nina as glue. No other horse was allowed to come close to “her” Nina. Juno would neigh constantly to make contact with the herd when she was away from them and it was hard to distract her.
Rinse was a little herd bound like most horses are. He would speed walk home when out on a trail ride by himself. Nothing that wasn’t manageable though. Rinse was the underdog in our herd at that time. I could still ride him bitless without him being uncontrollable.
These days I deal with a different issue with Lacos. We have been trail riding alone for over 3 years. But lately he has gotten so herd bound in his behaviour out on the trail he gets almost uncontrollable. I have had to switch from bitless riding to riding with a bit to at least have some control over the speed on our way back home. Lacos can start to speed up as far as 10 km away from the herd.
Since I do not want to ride my horse with force, nor do I like blisters on my fingers or flying through the woods in an uncontrollable speed. There is a need for a change.
First I have to determine what has caused the change in his behaviour.
Lacos lives in a herd in a HIT active stable system. As you can read about in this article. It is a pension stable where multiple horse owners stable their horses. Therefor the herd is not a stable herd. Horses and people come and go over time. Recently the most dominant gelding has been moved elsewhere, this has given Lacos room for a move up in hierarchy. The most dominant mare gave birth to her foal a few weeks ago and has also been moved out of the herd for the labour and to give the foal time to grow a little. A new horse has moved into the herd, normally Lacos responds physically by losing weight with the arrival of a new horse. He is keeping his weight at the moment, for which I am glad.
So those are the changes in the herd lately. Now let’s looks at the physical signs and his behaviour when Lacos is in the herd.
Lacos always has some playfull bite marks, because he plays with the other geldings a lot. Currently he only has marks on his front and shoulders and on the lower part of his hind legs. Those tell me that he is behaving in a dominant way and other horses kick or bite him in the chest.
The bite marks on his shoulders could also come from geldings rearing and biting each other on the chest and front legs.
The marks on his lower hind legs most likely come from two horses kicking at each other. Lacos has gotten into kicking contests before, so that would not surprise me if this was the case for these marks. If Lacos would have behaved as the underdog I would have expected bite marks on his butt and belly. There are no marks on those spots.
I have watched Lacos getting back to the herd, neighing and all horses responding by neighing and running towards him. I watched Lacos biting the butt of another gelding to move him out of the feeding station, to make room for himself to eat. And I watched Lacos rubbing his head on “his” mare when he had an itch. Of course she sqeaked at him, but he took no notice and continued. These are all signs of very dominant behaviour.
At last there might also be a food component to the matter. In the spring and summer the herd gets a few hours on the green pastures each day. He does not like to miss out on that.
Here I am with a very happy horse in a herd where he climbed up the hierarchy ladder. But with almost uncontrollable behaviour out on the trail.
I will be training him the coming weeks to hopefully change the uncontrollable part of his behaviour. I will document the training as much as I can on camera. Please watch the videos and see if anything is applicable to your horse. Share you thoughts and tips in the comments.
Autumn trail rides On horseback
Specially for all of you who are not allowed to visit your horses due to the Covid-19 lockdowns, I edited some Trail ride video’s on horseback from last Autumn at the Veluwe in the Netherlands. Go watch it to get a feel of riding Lacos out on the trails in our National Park Veluwezoom.
I know it is but a substitute for the real thing, but try to make the best of it and please stay safe! You will be trail riding on your own horse in no time. Until then Lacos is happy to recieve the extra virtual hugs.
You might also like to watch our 2-day trail ride along the river IJssel or read about how I fell in love with horses as a child.
How my love for horses began and I could only dream of trail rides
That first time you are placed on top of a horse as a child has a huge impact. This was also the case with me and in a positive way. I have not been able to let go of horses anymore and after that first ride I kept riding. I mostly loved trail riding with my horses and I still do.
My horse history started in the Algarve in Portugal. As a six-year-old girl, I was on holiday in the Algarve with my parents and sister, just like every year. Portugal was my parents’ favorite destination, for 14 years we went there on holiday at least once a year, most of the years twice or even three times.
On this particular sunny morning in 1987, I went with my mother to the bank to get money. ATMs did not yet exist and you still had to get cash from the bank. Because there was a malfunction at the bank, we had to wait for more than 2 hours. There in that Portugese bank we started talking to a Dutch couple who had recently set up an equestrian centre in the area. We were invited to visit them…
The warm sun, the dusty sand and the smell of horses. What a paradise! There was talk of a mountain trail ride, my father had learned to ride horses in his student days, but whether I could ride had to be seen first. I had never been on a horse before, but was not afraid and found them extremely interesting.
Those soft noses and the smell of the horses was magical.
So the sweetest bay mare was taken from the stable and I was placed on top of her. After riding on the lunge for half an hour, I was labeled “natural talent” by the Dutch stable owners. So my father booked the mountain trail ride with the horses for the next day.
Early in the morning we went out into the mountains. I rode that sweet bay mare again. I was so proud! This amazing mare carried me over narrow rocky paths, in walk, trot and canter. We jumped over creeks and halfway through the trail ride we had a break in a typical small cafe where I drank a delicious Sumol. Which is a Portugese orange soda.
From that day on, I wanted to go trail riding with horses every day.
When we got home I was registered at the local riding school where I then took lessons twice a week. On Fridays together with both my parents and on Saturday in the children’s lesson. In the summer time we often went out on trail rides which I loved most of all.
Because we regularly moved with my family due to my mother’s work in my youth, I rode at various riding schools. At these riding schools I rode dressage, jumping and cross competitions and I went to pony camps every year. The different instructors and horses have given me a lot of insights, which has taught me to be a better rider.
As a student I registered with the student equestrian association Hippeia in Utrecht. Once a week we had lessons or went on trail rides with the horses and a few times a year we held meetings with other student equestrian associations in the country, we rode competitions and partied afterwards.
After my student days I rode several horses from friends and taught children and adults. Teaching means that you have to think about what works automatically for you when riding. What exactly do you do and how do you explain it?Definitely an experience that made me much more aware of my own riding skills, my seat and aids.
Over the years I have gone on trail rides with horses almost every holiday, Vlieland, Portugal, Hungary, France, Mexico.
My father did not want a horse of his own and he wanted me to learn to ride as many different horses as possible, which is why I bought my first horse as an adult. Since Juno, my first own horse, I have had private lessons and attended seminars from various instructors.
These are the horses that have made an impression on me over the years:
– The sweet brown Portuguese mare who carried me through the mountains and gave me a great first horse experience, which got me hooked on trail riding.
– Binky, the palomino Welsh pony from Manege Annen. Binky launched me three times while warming up for my very first dressage competition. Despite that, we still finished first.
– Master, the sorrel stargazer of Manege Any Dale. Master has long been my regular pony during the lessons. Riding a pony in collection was not my interest at that time, jumping and crossing however was. Master gave me the escape as a stargazer so I didn’t have to focus on collection in the lessons.
– Tiny, the little bay gelding from Manege Any Dale. Tiny gave me a lot of bs during a cross race, by taking the bit between the teeth halfway through the course and galloping straight back to the start. Disqualification as a result. I was so pissed off and dissapointed I could not finish the track.
– Harvey the sweet and smooth moving sorrel of Manege Laren. A wonderful horse to ride out on a trail.
– Nozem the explosive black gelding of Manege ‘t Hoogt. Over the years I have not often fallen off a horse, but the most unexpected and awkward fall was from Nozem. Stepping around in the outside arena, he stepped sideways in the corner and I hung around his neck so far that I could not get back into the saddle. As tradition dictated at Hippeia, I had to treat the others with cake the next lesson. So I did. Nozem has passed away, his skull has been preserved and now serves as a teaching object for the new generation of riders of Manege ‘t Hoogt.
– Hekla the black Icelandic mare, the lead mare of the small herd and super stubborn. We went on many trail rides together and unfortunately she passed away in 2018.
My own horses:
– Juno, my first own horse. Bought as yearling from the breeder, A Royal Dutch Warmblood gray mare by Sydney x Nassau. Grandprix jumping blood with a matching character. I learned from Juno what a dominant mare entails. She taught me how to overcome myself to become a better leader. She held up a mirror to me daily. After my divorce I sold her and Juno has entered the show jumping competition since, just like her father and full sister.
– Nina the gray Welsh mare, also bought as a yearling from the breeder. She was Juno’s best friend, our little princess. Nina taught my children to ride and drive a carriage. Now she is teaching another little girl how to ride.
– Rinse the big bay teddy bear. My Hanoverian gelding who put me back in the saddle when Juno once again made me feel very small and incapable. Together we went on wonderful trail rides. After my divorce Rinse retired as a riding horse with his past owner whom was happy to have him back with her again.
– Lacos, my Spanish boyfriend, as I affectionately call him, is my current horse. What a Ferrari, so fast and so sensitive to the leg aids. Definitely the horse of my dreams. You will see him in most of the pictures on this blog.
Please check out the video of the 2-day trail ride with Lacos along the river IJssel. You might also like to read about How to open a gate without dismounting your horse
What is your first horse experience and are there any special horses that have made an an impression on you? Please share it in the comments.
How to open a gate without dismounting your horse while trailriding
Every rider who rides in the Dutch nature reserves knows the gates. Dismounting at every gate is tedious. That is why I give you the following tips so that you can also open every gate without dismounting your horse.
Opening gates without dismounting your horse is a combination of dressage and agility.
Tired of dismounting every time? Is it preventing you from entering the nature reserves? Does your horse not stop when you bend over to open a gate, or does your horse try to sprint through it as quickly as possible?
Follow these tips and become a master in opening gates without dismounting.
Halt
Practice halting while you don’t sit still. This is the most crucial exercise and also the most difficult. I use verbal commands precisely at these times. Lacos is used to responding to my weight shifting. When opening a gate, he must do exactly the opposite, namely stand still and not respond. This takes some practice.
You can start halting in the arena while adjusting or tightening stirrups. You expand that to bend over and touch your toes on both sides.
Every time your horse starts to walk you say “halt” and stop it. Try how far you can go, a little more each time.
Reward him extensively if he stands still patiently.
Pro tip: If you want to step away … do that on your voice. Say “step” while you use your leg aid to get him walking.
You cannot expect him to step away directly on your leg aid. You were just hanging upside down and accidentally pushing him with your leg and he had to stand still.
Lateral movement
When opening a gate, you move with your horse in the direction of the gate opening. That means your horse has to step sideways to turn with the gate. You must therefore have your horse sensitive on the leg aids when using lateral movements.
Practice this on a flat sand path and zigzag from side to side, without accelerating.
Don’t flinch when the gate touches the flank or chest
Lacos does not flinch when a gate touches him because he has to push the gate of the feeding station open in the HIT Active stable. He pushes that gate open with his chest and then walks through it. That gate closes with a “bang” behind him because it has a spring on it.
Horses that are not in a HIT Active stable or are not trained in front of a carriage and are therefore not used to it, find this difficult. You can practice this with spook training.
Turn the forehand
You need this maneuver when you push the gate open. The gate then opens in your riding direction.
Once you have the gate open and go through it, the gate must be closed again, so you need to practice to turn the forehand. That way you can see what happens when the gates closes.
Some gates close by themselves due to gravity or because the gate is bent, others you have to push and hang in the lock. You need to use common sense at each gate to determine if you can open this gate without dismounting.
Turn the hindquarters
You need this maneuver if you have to pull the gate towards you and thus open the gate in the opposite direction of which you are riding. Practice to turn the hindquarters as short as possible to close the gate again. This is the most difficult way to open a gate from your horse, as you can get caught if the gate closes on its own.
Pay attention! Some gates are bent, jammed, and will immediately close or open again.
Keep calm at all times and do not get caught with your leg or the flank of your horse when a gate closes. Especially if the gate opens opposite to the direction which you are riding in, this can cause dangerous situations.
I also dismount at some gates, because they are just too hard to open from the saddle. Safety is paramount.
You might also be interested in reading this article and the video footage of our 2-day trailride along the river IJssel in the Netherlands.
How do you open the gate from your horse, do you have any tips? Let me know in the comments.
Horse Adventure – Trail ride along the river IJssel
Lacos and Linda made a 2-day trail ride at the 3rd and 4th of January 2020.
Why make a trail ride by horse in the middle of winter? Because we love to ride, we don’t mind the cold and like an adventure…
Never before have we went on a trail ride longer then a day. One of my New Year’s resolutions was to go out on more horse adventures and see the world from the back of my beloved Andalusian boyfriend, Lacos.
Traveling on horseback is magic. It is the slow pace in which you move through the landscape, seeing places you would not see by foot, by bike or by car. People seem more friendly when you ride a horse through town and happy to start a convo with you.
We started at the stable in the Steeg and rode on the west side of the river IJssel to Zutphen. There we crossed the river over the old bridge and rode on to Eefde. We slept over at a friends house. They have horses as well and sheltered us for the night, a paddock with water and lots of hay for Lacos and a warm meal, bed and lots of laughter and catching up with friends for me.
As an early riser I was the first to be up, fed Lacos his breakfast and then ate my own. Caught up on my social media before I saddled up and moved out on our trailride back home. First we went back to Zutphen to have coffee at my mom’s. From there we rode on the east side of the river IJssel back to the Steeg. We had to cross the river again, this time at the village of Dieren, where we took the ferry.
Lessons learned from this trail ride adventure:
We need a better fitting back pack on longer trailrides. I need to pack less, because it was way too heavy. Saddle bags would be great to use. Lacos needs shoes to manage his feet on longer trailrides. His feet were sore when we arrived at the stable. I need a headcam with a lasting battery so it is more fun to watch for y’all. We do want to do these kind of trailrides more often! It was fun and we loved it.
Enjoy watching the video!
Follow our newest horse adventures here and our day to day trail rides and tips on trail riding here
De allerbeste manier om je paard uit de wei te halen, zonder dat hij wegloopt
Je hebt eindelijk tijd in je drukke schema en je hebt zin om te rijden. Als je dan je paard uit de wei komt halen, loopt hij weg. Daar sta je dan met je goede zin om te rijden en je halster in de blubber. Hoe ga je hiermee om? Wat kan jij doen om je paard uit de wei te halen, zonder dat je achter hem aan hoeft te jagen.
Vanaf het moment dat jij je paard uit de wei haalt begint jullie interactie. Hoe stel jij je op naar je paard toe? Neem je de drukte van alledag mee de wei in? Ben je wel in het hier en nu met je gedachten? Hoe benader jij je paard?
Stel je voor dat jij het paard bent… Je staat heerlijk te grazen in het zonnetje, met om je heen je kudde. De vogels fluiten in de bomen, er is een klein briesje en in de verte hoor je een auto langsrijden.
Dan zie je opeens vanuit je ooghoek een gespannen figuur op je afstappen in een rechte lijn… Je prooidier instinct slaat alarm.
De interactie met jouw paard gaat waarschijnlijk mis door de manier waarop jij je paard benaderd. Lees bovenstaande zin nog eens: “Dan zie je opeens vanuit je ooghoek een gespannen figuur op je afstappen in een rechte lijn”
Paarden zijn prooidieren die in een fractie van een seconde moeten beslissen of beweging buiten de kudde gevaar is of niet. Als jij “opeens” opduikt, geeft dit een alerte reactie. Van daaruit gaat een paard bepalen of jij gevaar bent of niet.
Breng jij vervolgens de “spanning” mee, die jij ervaart in het dagelijkse leven, dan reageert jou paard daar afwijzend op.
Loop jij dan ook nog eens “in een rechte lijn” op je paard af. Dan slaat zijn prooidier instinct alarm. Roofdieren besluipen hun prooi namelijk in een rechte lijn. Daarbij zijn ze gefocust op hun prooi en dus dragen ze geconcentreerde spanning in hun lijf.
Hoe geweldig je band ook is met je paard en hoe goed je hem ook hebt opgeleid, bij deze manier van benadering zal hij afwijzend reageren.
Wat kan jij doen om jou houding te verbeteren en zonder moeite je paard uit de wei te halen?
Ervan uitgaande dat jou paard het in principe leuk vindt om met jou op pad te gaan. Zijn dit de stappen die je kunt volgen om je eigen houding te verbeteren.
- Zet je voeten stevig op de grond op schouderbreedte, concentreer je op de grond onder je voeten.
- Haal adem naar je buik. Om jezelf te helpen kun je je hand plat op je buik leggen. Voel dat je buik naar voren gaat als je inademt en naar achter als je uitademt.
- Buig je knieen licht, zet ze dus niet op slot, maar voel dat ze buigzaam zijn.
- Doe hetzelfde met je heupen. Volg in gedachten de lijn van het getal acht in de beweging van je heup. Denk aan een salsa danser als je deze beweging lichtjes maakt.
- Draai kleine rondjes met je schouders om ze los te maken. Draai ze zowel naar voren als naar achteren.
Je hoeft niet super sexy te staan dansen bij de poort van de wei om je paard te lokken, de bewegingen kunnen heel minimaal zijn. Het is alleen bedoeld om jou bewust te maken van de spanning die je meedraagt in je lijf. Door je knieen, heupen en schouders licht te bewegen en je ademhaling te controleren, breng je rust in je lijf en hoofd.
Merk je dat je niet meer denkt aan je te lange to-do lijst, die volgende afspraak of wat je zult koken vanavond?
Kijk naar je paard en zie hoe heerlijk hij staat te grazen. Vanuit die rust wil je hem benaderen en hem uit de wei mee nemen. Als je genoeg tot rust bent gekomen om de wei in te gaan, loop in een zig zaggende lijn naar je paard toe. Zonder je blik op hem te focussen. Daarbij let je wel op zijn lichaams houding.
Draait hij van je weg met zijn oren en hoofd? Stop! Kijk de andere kant op, haal weer diep adem naar je buik en laat een kant van je heup zakken door je knie te buigen. Wacht rustig af tot hij zijn hoofd weer in jou richting draait.
Door je paard te respecteren op het moment dat hij jou benadering niet fijn vindt, geef je hem vertrouwen.
Wees geduldig, je paard bepaalt het tempo en als het een uur duurt en je daardoor geen tijd meer hebt om te rijden, heb je toch gewonnen. Namelijk het vertrouwen van jou paard in jou.
Kijkt je paard je weer aan, dan loop je verder in de zigzaggende beweging naar hem toe. Zodra je op korte afstand bent, steek je je hand toe, met de rug naar boven, zodat hij daaraan kan ruiken. Reageert hij hierop door zijn neus naar voren te steken en misschien zelfs een stap in jou richting te zetten? Woohoo! Dan kun je trots zijn! Het is je gelukt om zonder opjagen en strijd je paard in de wei te benaderen.
Beloon hem en doe rustig het halster om.
Beloon het liefste met je stem en een kriebeltje in de manen of op de hals. Vanuit rust en vertrouwen de interactie met je paard beginnen heeft mijn voorkeur. Ik sta dualistisch tegenover voedsel beloning bij paarden. En ben er zeker geen voorstander van om bij het uit de wei halen te belonen met voedsel. Jij bent geen wandelende wortel…
De pro’s en contra’s van het toepassen van voedsel beloning bij paarden is “voer” voor een ander blog.
Wil je meepraten over veilig en met plezier buiten rijden of over de omgang met paarden? Wordt lid van de besloten Facebook groep “de Buiten Ruiters”.
Andere artikelen die je waarschijnlijk interesseren zijn:
- De ideale manier om je paard te stallen.
- De manier om je dressuur training te doorbreken en je paard te motiveren.
- Zo open je een poort tijdens de buitenrit vanaf het paard.
Linda, Lacos en Amarok
